Gdy jedno z serc, które cię stworzyło gaśnie, twoje też zapada się w ciszę.
Z zakątków niezmierzonej jego przestrzeni ulatują pełne miłości cząsteczki, by odszukać i pożegnać co odeszło.
Z zakątków niezmierzonej jego przestrzeni ulatują pełne miłości cząsteczki, by odszukać i pożegnać co odeszło.
W tym czasie ciało pozostaje w fazie nowiu - patrzy, lecz nie dostrzega, czuje, lecz nie odczuwa, słyszy, ale nie słucha.
Jest, choć go nie ma.
Chodzi, je, rozmawia, uśmiecha się.
I zza czarnej zasłony nieba wypatruje powrotu niezbędnych do życia cząstek.
Bo wie, że wrócą.
Jest, choć go nie ma.
Chodzi, je, rozmawia, uśmiecha się.
I zza czarnej zasłony nieba wypatruje powrotu niezbędnych do życia cząstek.
Bo wie, że wrócą.
I oswaja tęsknotę.
wyrazy współczucia:(
OdpowiedzUsuńPięknie napisane. Jest mi tak bardzo przykro. Nie wiem co napisać. Chciałabym pocieszyć, ale pewnie nie mam na to teraz szans. Będę się modlić. Z daleka, ale jestem z Wami.
OdpowiedzUsuńCzuję to..:(
OdpowiedzUsuńWspółczuję...
OdpowiedzUsuńPrzytulam mocno ♥
OdpowiedzUsuńTrzymaj się :(
OdpowiedzUsuńChcę te słowa sobie zapisać..czuję że są pomocne..Dziękuję.Ewa
OdpowiedzUsuńPiękne słowa wielkiego smutku.Otul łzami swoją tęsknotę i czekaj cierpliwie na "niezbędne do życia cząstki", które ześle niebo.
OdpowiedzUsuńczas nie leczy ran, ale zapewniam że pozwala przyzwyczaić się do bólu. Przykro mi, mam nadzieję że masz wsparcie bo jedno wydarzenie potrafi na zawsze zmienić człowieka
OdpowiedzUsuńdokładnie tak, wsparcie w takich sytuacjach jest bardzo ważne! Trzymaj się!
UsuńBardzo współczuję, bardzo mocno Cię przytulam. Ta tęsknota nigdy się nie skończy, nie da się zapomnieć, tego bólu nawet czas nie zagoi, co najwyżej kiedyś osłabi.
OdpowiedzUsuńTrzymaj się.
Bardzo mi przykro. Przytulam.
OdpowiedzUsuńZnam ten ból,który ciągle trwa gdzieś tam w zakamarkach duszy...
OdpowiedzUsuń