Kiedy zaczyna się życie? Ja to wiem.

Przyjęło się, że w momencie narodzin. Ale przecież biologicznie rzecz ujmując jakieś plus-minus 9 miesięcy wcześniej. A to bardziej świadome kiedy się zaczyna? W okolicach roczku, gdy stawiamy pierwsze samodzielne kroczki, czy raczej gdy przechodząc bunt dwulatka uświadamiamy sobie, że stanowimy odrębną od mamy istotę? To uświadomienie jest jednak nadal mało świadome. W takim razie może w wieku nastu lat, a może gdy wchodzimy w dorosłość? Ale nie bójcie się, nie zamierzam snuć dziś rozważań na temat kolejnych etapów rozwoju dziecka. :)))

Pamiętam jak uwielbiałam oglądać, bijący w latach 90-tych rekordy popularności nie tylko w Stanach, serial komediowy z młodziutką wtedy Helen Hunt i Paulem Reiserem "Mad about you" w polskim tłumaczeniu "Życie zaczyna się po trzydziestce". To był typowy dwuosobowy amerykański sitcom, ale tak zabawnie opowiadał o docieraniu się świeżo poślubionej pary, o odmiennym spojrzeniu na świat i codzienność mężczyzny i kobiety, że był hitem przez 7 lat. Po tym serialu zostało mi w pamięci miłe wspomnienie oraz tytuł, który napawał mnie przerażeniem. Jak to po trzydziestce życie się zaczyna? Dla nastolatki (schyłkowej już co prawda, ale jednak nadal nastolatki) 30+, jawiło się raczej jako życie po życiu, a tu ktoś mówi, że dopiero się ono zaczyna?! 

Dziś mam na ten temat inne zdanie. ;) Nadal zdecydowanie uważam, że po trzydziestce się ono nie zaczyna. Wręcz się na chwilę zatrzymuje - każda mama to wie. ;) Zaczyna się przecież po czterdziestce! Chyba nikt w to nie wątpi? :)) Ja to wiem. Jak co roku, kwiecień u mnie jest jednym z najdzikszych miesięcy, bo urodziny ma aż czterech członków należących do naszej 5-osobowej familii. ;) A na dodatek zawsze gdzieś "pomiędzy" wypadną Święta. Ale na kwiecień w tym roku szczególnie czekałam, bo od kilku dni zaczęło mi się życie. ;) A tak bardzo czekałam, by znów się zaczęło - świadome, dojrzałe, spokojne, znów moje, że aż z niecierpliwością przebierałam nogami. Po ostatniej dekadzie, z różnych względów niezwykle dla mnie trudnej, wręcz nie mogłam się doczekać kiedy licznik przekręci w końcu cyferki. ;) Nadchodzącą dekadę zaprogramowałam na radosne spełnienie... i pełną harmonię :) Taka będzie, ja to wiem.

Możecie z przekąsem powiedzieć, że to tylko zwykła data. A ja odpowiem tak: uwierz, że coś się wydarzy, a tak właśnie będzie. To będzie dobry czas. Ja to wiem, bo już się zaczął nie zważając na daty. Poza tym inne wiarygodne źródła donoszą:

Zachowuję zatem spokój i kroczę sobie wesoło dalej, szczęśliwa z wielu powodów. ;)) A o prezencie, jaki dostałam i który zabiera mi cenny czas na blogowanie (i nie tylko) ;) już w następnym odcinku...

Pozdrawiam wiosennie
Ewa

P.S.
A Wam kiedy się życie zaczęło? Jeśli się zaczęło. ;)))
E.