Mały wiosenny misz-masz

"Kto nie umie przy­siąść na pro­gu chwi­li, puszczając całą przeszłość w niepa­mięć,

kto nie jest zdol­ny trwać w miej­scu jak bo­gini zwy­cięstwa, 
nie doz­nając zaw­ro­tu głowy ani lęku, 

ten nig­dy nie do­wie się, czym jest szczęście".  

F. Nietzsche

Dziś mamy ciepły, słoneczny dzień - prawdziwie wiosenny. Choć dowiedziałam się, że wiosna przyszła do nas wczoraj, i że tak będzie przed czasem zaglądać przez najbliższe prawie dziewięćdziesiąt lat! Czyli do końca mych dni i zapewne do końca dni mych dzieci. Dlatego mam od wczoraj problem, co z tą wiedzą zrobić? Czy powinnam czekać na nią uparcie 21.03 i witać "po czasie", choć ona już zawitała wczoraj? Czy jednak przestawić się na powitanie w dniu, w którym do nas faktycznie przychodzi?

Tak czy owak, w tym roku nie miałam wyboru i przywitałam ją dziś. Co prawda już zapowiadają ochłodzenie, ale co się będę martwić na zapas. Dzisiaj to dzisiaj, jutro to jutro. ;)  Wpadłam do domu z zakupami prosto z rynku, patrzę: a tu wiosna na progu siedzi. Ciepło rozsiewa, humor promieniami słońca poprawia. Nie rozbierając się nawet złapałam za sekator, poprzycinałam w namiastce to, czego nie zdążyłam przyciąć jesienią, na balkonach też poograniałam troszkę... i się rozmarzyłam. Że tak ciepło, miło, tak wiosennie. I zamiast roz-pakować siaty, roz-wiesić pranie, roz-ładować zmywarkę, też przysiadłam na progu chwili. Na momencik. I takie szczęście mnie otuliło, że o Bożym świecie zapomniałam. Postanowiłam klapnąć sobie w szczęśliwości swojej przy laptopie i napisać malutki wiosenny misz-masz. Ot tak, dla własnej przyjemności. :))

Propozycję piątkowego obiadu mam - pistacjowy dorsz. Może być też sola lub inna biała ryba o zwartym mięsie. Robi się w mig. Filety dorsza oprószyć solą, "pomoczyć" w rozbełtanym jajku (posolonym i popieprzonym) i obtoczyć w  panierce ze zmiksowanych orzeszków pistacjowych i migdałów. Można usmażyć na patelni lub upiec zawinięte w folię. Ja preferuję drugi sposób, bo dorszowy zapach nie roznosi się tak po domu. ;) I już, gotowe!

Na koniec dwa chusteczniki, które robiłam jeszcze przed Świętami. Nie miałam ich kiedy pokazać, bo ciągle były jakoś nie na temat. A dziś się zgrabnie wpasowały. ;)

No nic, zerkam już na zegarek i zawrotów głowy jednak zaczynam dostawać, jak sobie uprzytomnię co na mnie jeszcze czeka do roboty, a tu już powoli po dzieci trzeba jechać. Ech, żeby mnie szczęście za szybko nie opuściło! Dlatego dziś taki króciutki misz-masz z okazji wiosny. ;)

Pozdrawiam zatem prawdziwie wiosennie

Ewa