Niech się nie śnią niedźwiedzie

Tylko niedźwiedzia się boi, gdy się śni. A śni Mu się bardzo rzadko. To nie są dobre sny, ściskają żołądek i wprowadzają niepokój. Nawet o tym nie wiedziałam. Bo On się niczego nie boi, nawet we śnie. Dlatego zaskoczył mnie tym niedźwiedziem. 

I te myśli, żeby rzucić to wszystko, nie wyjeżdżać, być na miejscu z rodziną, dziećmi. Skąd ta nagła niechęć? Z powodu niedźwiedzia? Nie, nie tylko. Z powodu irracjonalnych przeczuć, przedziwnych podszeptów. I to rozkojarzenie... Ale ja nic nie zauważyłam niecodziennego. Nic. W końcu latał, można powiedzieć, od dziesięcioleci.

Na parkingu przy odlotach powiedział: zaczekaj chwilę, bo może będę musiał wziąć walizkę jako bagaż podręczny, a mam tam nożyczki. Dam Ci zaraz znać... Nie odjeżdżaj.

Po chwili telefon: Nie lecę. Zamknęli już odprawę.

Jak to? Ja wiem, że On zawsze na ostatnią chwilę, że zawsze spóźniony, że na zegarku się nie zna i z czasem nie bardzo się rozumie, ale nie chodzi o przekazanie nożyczek? Naprawdę nie poleci? Gdy wracaliśmy samochodem z powrotem do domu, nawet nie był zdenerwowany. No, może trochę, choć po nim tego nie widać, adrenalina jednak skoczyła. Tyle teraz trzeba wykonać telefonów, pouzgadniać nowe terminy, znaleźć nowe połączenia. 

Stawiam zupę na stole. Zjada On i Najmłodsze. 

- Tatusiu, pograsz ze mną w kolory?

- Pewnie, tylko musisz wytłumaczyć mi na czym ta gra polega.

Patrzę zaskoczona, przecież dopiero minęło południe. Nie ma czasu na gry planszowe o tej porze i w takiej sytuacji. Ale nie ma też czasu na rozmowę, wychodzę na „drugą zmianę”, z kanapkami do szkoły muzycznej, plecakami i instrumentami. Zostawiam ich przy stole pochylonych nad kolorową planszą.

Musiałam czekać aż do wieczora, by dowiedzieć się o niedźwiedziu i o przeczuciu gdzieś wewnątrz, żeby nie lecieć. Nigdy się nie dowiemy, czy coś by się zmieniło, gdyby poleciał. Czy check-in został szybciej zamknięty z powodu Jego niedopatrzenia, czy z przyczyn nam nie znanych. Czy przeczucia słusznie szeptały ostrzegawczo, ale ktoś gdzieś-tam załatwił tę sprawę po swojemu? By go chronić. Tego nie wiem. Wiem za to, że już pół życia jesteśmy razem. Pół życia i jeden rok minął kilka dni temu. Z każdym kolejnym rokiem będzie przybywać lat „z”, a ubywać tych „bez”. To jest przecież takie oczywiste. I nie chcę, by zmienił to jakiś niepozorny jeden sen o niedźwiedziu. Bo gdy ma się u boku kogoś, kto

cierpliwy jest; cierpliwy za dwoje, że czasem ta cierpliwość wydaje się nadprzyrodzona

i serce szlachetne, dobre i uczciwe, które jest ostoją

nie unosi się dumą, nigdy, przenigdy; nie obraża się, nie dąsa nawet

nie stawia na swoim, bo to nie istotne

nie wybucha gniewem, ani złością, ani choćby rozdrażnieniem

wszystko znosi i wszystko uniesie, największe ciężary życia bierze na swoje barki

każdą ciemną noc duszy mojej przetrzyma...

to wtedy niedźwiedzie lepiej niech się nie śnią!

Ewa

P.S.1
Już bezpiecznie dotarł do hotelu.
P.S.2

Na dodatek spostrzegłam, że dziś jest Dzień Mężczyzny, hmm... też pomysł! ;)