Wyróżnienie, czyli to i owo o mnie

Przemiły zbieg okoliczności sprawił, że akurat w moją pierwszą jednomiesięczną rocznicę dostałam wyjątkowy prezent od Aniuty, czyli wyróżnienie (za "wspaniałe pomysły, klimat na blogu, piękne wnętrza i optymizm"). I chociaż obserwując od dawna blogi widziałam, że to tu, to tam pojawiają się wyróżnienia, ale nie zajmowały one jakoś szczególnie mojej uwagi... do wtorku. Bowiem musiałam się dowiedzieć, co teraz z tym fantem zrobić. :) Wydedukowałam, że zasady są takie, iż trzeba - gdy się nagrodę dostaje po raz pierwszy - coś więcej o sobie napisać i przekazać tę uroczą nagrodę w inne, podziwiane przez siebie, ręce.

DZIĘKUJĘ

A zatem najpierw moje wyróżnienia kieruję do osób, których blogi śledzę i podziwiam od lat (czyli blogowych starych wyjadaczy) :)), i nie wyobrażam sobie, aby ich właśnie miało zabraknąć w moim domu.
W kolejności alfabetycznej:

1. Mimi z Bomimi - za pochwałę slow life, piękne zdjęcia i ciepło codziennego życia podane w niespieszny sposób :)

2. Atenie z Drewnianej szpulki - za pełne kobiecego wdzięku i niezwykłej urody prace "szpulkowe", które wychodzą spod jej igły. Jest prawdziwą mistrzynią szycia ;))

3. Icie z Jagodowego zagajnika, mojej osobistej Guru - za dzielenie się z nami tajnikami wszelakich prac ręcznych, a której wszechstronność i kreatywność nie zna granic!
4. Asi z My green canoe - za niestrudzone rozsiewanie ciepła i optymizmu, przywracanie wiary w nadzwyczajny urok normalności oraz za kosmiczną energię (bo Ziemianie w tyle energii wyposażeni niestety nie są) ;)

5. Asi z My little white home - za niezwykłą umiejętność stworzenia pięknego domu w małym mieszkanku (i za to, że też ma w domu potrójną szarańczę:)) 

6. Elisse z Utkane z marzeń - za bezpretensjonalne opisywanie codzienności, za czar naturalności i podziwiany przeze mnie porządek ;)

Wiem, że spośród Was są osoby, które delikatnie, acz stanowczo, dziękują za wszelkie wyróżnienia. Gdybym była w blogosferze od tysięcy lat świetlnych, też pewnie bym się już od nich wymigała. Nie musicie się nimi za bardzo przejmować ;), wyróżniłam Was, bo chciałam Wam po prostu, korzystając z tej okazji, powiedzieć, że Wasze blogi lubię i zawsze do nich z przyjemnością zaglądałam, i to one (choć każdy jest inny) skłoniły mnie do założenia własnego. Przyjmijcie te wyróżnienia jako dar sympatii i nic więcej z nimi nie róbcie. ;)

A teraz wyróżnienia wędrują do blogów znacznie młodszych i nowo przeze mnie poznanych, które mnie oczarowały, czyli do:

Ani z Aleji 57 - za piękne, świetliste zdjęcia, eksponujące urodę szczegółu i niczym nie ustępujące najpiękniejszym zdjęciom z katalogów światowych! [wiem, że miesiąc temu dostałaś wyróżnienie - trudno, jakoś musisz to przeżyć :)) ]
Al z Czarów z drewna - za to, co potrafi delikatne kobiece Istnienie wyczarować własnymi rękami z drewna :) Podziwiam!
Igi z Ja poziomka - również za zdjęcia tworzone przez wrażliwą duszę, które są nostalgiczne i zamyślone (nawet jeśli to jest placek, czy but!) ;))
Kataliny z Kawą pisane - za poczucie humoru oraz zawyżanie statystyk czytelnictwa w Polsce!

Moje bzy niczego przez ten miesiąc się nie nauczyły i kwitną nadal! Ale teraz myślę, że to pewnie dla Was :))

A teraz część druga, czyli wszystko co chcielibyście wiedzieć o mnie, ale boicie się zapytać ;)

1. Na drugie mam Chaos. Nie wiem dlaczego, ale od dziecka ja oraz ład i uporządkowanie znajdujemy się na antypodach. Teraz, będąc mamą trojga małych dzieci (z których każde ma tysiąc zajęć pozalekcyjnych i inne problemy egzystencjalne, np. miotana jestem między stałym tłumaczeniem, dlaczego nie można codziennie grać na komputerze w Minecraft a wyjaśnianiem dokonanego przeze mnie niewłaściwego koloru  słomki podanej do śniadania),  żoną męża (któremu na drugie też jest Chaos), opiekunką czterech zwierząt (w tym jednego wielkości kucyka) - cieszę się, że nadal jestem normalna i porządku nie wypatruję już z lornetką!

2. Nie pijam w ogóle kawy. Ideologii do tego nie dorabiam, ot przekorna natura ma, kazała mi nie pić kawy, gdy wszyscy po nią sięgali jako po atrybut dorosłości. I tak już zostało.

3. Nie jestem już młoda, ale dojrzałą kobietą też się jeszcze nie czuję. Oznaki młodości już zbladły i odchodzą w niepamięć. Trwam w zawieszeniu i choć znam swój wyrok - dobrze mi w tym stanie. Łapać młodości nie zamierzam - niech odejdzie swoim krokiem tam, gdzie ma odejść i może być spokojna, że szukać jej nie będę. Jednego, czego bacznie będę wypatrywać, to łagodnego spokoju wyłaniającego się spod zmarszczek, cieni i bruzd. A w tym wiecie co pomaga? Kolekcja tyciutkich szczęść.

4. Każdy zaoszczędzony grosz wydam na książki i przeróżne przedmioty wyposażenia wnętrza mego domowego. Kosmetyki i ubrania znajdują się na samym dnie listy! :)) (nie cierpię shoppingu, nawet do spożywczego chodzę z listą i szybko uciekam)

5. Wiem, że większość ludzi jest wzrokowcami, i że lepiej czyta się zwarty tekst, gdy jest oddzielony akapitami i zdjęciami. Nawet nie wiecie, ile mnie kosztuje zachowanie właściwych proporcji między liczbą słów a liczbą obrazków! I jaką ekwilibrystykę umysłową stosuję, żeby nie zalać Was potokiem zdań. :)) A dzisiaj wyszło szydło z worka. I tak muszę się teraz przyznać, że - Wy jeszcze tego nie wiecie - ale ja jestem Królową dygresji. Jak zaczynam swoje odejścia od tematu, przeróżne nota bene i ekskursja, wtrącenia oraz wstawki do wtrąceń, to znajomi tylko się zastanawiają czy skończę wszystkie wątki przed zachodem słońca i czy jeszcze dziś usłyszą puentę. :)) Nieprawdaż moi mili? Dlatego uwierzcie, że staram się jak umiem, aby posty dały się strawić. Ale po dzisiejszym, to weźcie sobie coś na żołądek! ;)

Pozdrawiam

Ewa

P.S.
Dzisiejszy post miał być żółty, ale w takim razie zażółcę Was jutro (albo w sobotę). :))