Poleciałam w kulki

Zaskoczyło w lutym moje blogowanie po długim grymaszeniu i znów ze szwungiem publikuję się. ;) Cieszę się z tego ogromnie, ale nie wiem, czy zdołam utrzymać tempo! Tyle różnych spraw w marcowym garncu czeka na mieszanie i wszystko przyspiesza w naturze - i tej przyrodniczej i tej ludzkiej, a ja nie chcę zadyszki dostać na wiosnę. ;)

Polecę dziś sobie w kulki, dosłownie i w przenośni, bo post tym razem nie za obszerny, ale za to o kulkach. Znów wzięłam udział w zabawie szydełkowej i spróbowałam swoich sił w "dzierganiu" na okrągło, ;) czyli w tworzeniu kulek właśnie. Robota nie jest wcale skomplikowana, jak mi się wydawało, i  idzie szybko. Tylko, co tu z taką kulką począć? :)) Z pierwszej, zielonej, zrobiłam zakładkę do książki, bo tych nigdy za wiele. Wykorzystałam 2 koraliki i wcześniejszą serduszkową wiedzę oraz zrobiłam mały chwościk.

Potem zrobiłam kuleczkę bladoróżową i z niej wisiorek dla córci. Woskowany sznureczek, 2 malutkie koraliki i kokardka, i już. ;)

 

I na koniec zrobiłam 2 kulki w niebieskawych odcieniach, błękitnym i przydymionym denim. I tu miałam zagwozdkę! Początkowo też myślałam o jakimś wisiorku dla siebie, ale ostatecznie zdecydowałam się na bransoletkę. Cud miód to to nie jest, bo to moja pierwsza biżuteria (nazwijmy ją tak szumnie), ale za to wyszła super hipstersko, tak jak lubię. ;))

Kłopot miałam z obfotografowaniem jej na swojej ręce - ręka okazała się za krótka. ;) Ale od czego są lustra?! :))

I co, poleciałam sobie dzisiaj w kulki? ;)

Moje kulkowe szaleństwo zgłaszam do Cyklicznego Szydełka

Pozdrawiam
zakręcona Ewa